De therapeutische ontmoeting
In de meest algemene zin gaat de patiënt naar een therapeut omdat hij problemen heeft die hij) zelf niet in voldoende mate kan oplossen. Het doel van de therapeutische sessie is de gedachten of het gedrag van de patiënt te veranderen, zodat zijn leven uiteindelijk minder problematisch wordt en hij meer vervulling vindt.
De therapeut beschikt over een ruime voorraad kennis over menselijke problemen en over een serie strategieën om die problemen te ontwarren en na te gaan hoe ze verlicht zouden kunnen worden. Van de patiënt wordt verwacht dat hij eerlijk is over zijn situatie, dat hij nadenkt over wat er gedaan zou kunnen worden, dat hij verslag doet van wat er tussen de sessies in gebeurt en dat hij samen met de therapeut de problemen op de aangegeven wijze probeert te overwinnen.
Op zijn minst hoopt de patiënt een beter inzicht te krijgen in zijn benarde situatie en enkele strategieën te leren om daarmee om te gaan. Als alles goed gaat, mag de patiënt bovendien verwachten dat hij na de therapie gezonder en gelukkiger zal zijn, er beter in zal slagen met onvermijdelijke conflicten om te gaan en vervulling in zijn leven zal kunnen vinden.
Een belangrijke therapeutische taak is de toegang openen tot de inhoud van de geest. Daarom wordt de therapeutische ontmoeting in essentie bepaald door de constructie van interpretaties die de destructieve gewoonten ongedaan maken en de patiënten helpen hun geformuleerde doelstellingen te bereiken.
Psychotherapie is dus te beschouwen als een langdurige oefening in gedachteverandering. Het is minder een kwestie van woorden en ideeën dan een laten gedijen van stappen en gevoelens.
Bron: GARDNER, H., De kneedbare geest, p. 177-181
0 reacties:
Een reactie posten