De zone van de valse hoop

Een kenmerk van een probleem is dat het zonder ingrijpen exponentieel groter wordt. Op een bepaald moment zijn de cumulatieve effecten zo groot geworden dat het probleem schier onoplosbaar wordt en de gevolgen catastrofaal kunnen zijn. Dit is het omslagpunt.

Het probleem kan schijnbaar nog worden opgelost. In de ogen van de besluitvormer lijkt het allemaal nog niet zo erg. Hij beseft immers niet dat het probleem exponentieel toeneemt. Weinig mensen snappen intuïtief de onwaarschijnlijke gevolgen van cumulatieve effecten. Eenmaal het omslagpunt voorbij betreden ze de zone van de valse hoop. In de zone van de valse hoop kan geen enkele inspanning er nog voor zorgen dat je aan de catastrofe ontsnapt.
Bovendien houden mensen geen rekening met de invloed van vertragingsfactoren.

Bijvoorbeeld: als je uit angst niet naar de dokter gaat als zich symptomen van mogelijke kanker voordoen, dan houd je er geen rekening mee dat de eventuele kankercellen zich ondertussen exponentieel delen en behandeling op een bepaald moment niet meer mogelijk zal zijn.