dinsdag 23 september 2008

'Ik voel me zo mislukt'

De valkuil van de mislukking

Je hebt het gevoel dat je onderdoet voor mensen van je leeftijd. Meestal heb je veel last van je valkuil. En je gevoel van mislukken zit dicht aan de oppervlakte.
Het maakt niet uit wat je bereikt hebt of wat je presteert, je voelt je hoe dan ook een mislukkeling. Je kan wel veel bereiken, maar je hebt het gevoel dat je het niet verdient.

Je versterkt je valkuil hoofdzakelijk door vermijden. Je doet niet wat nodig is om je kennis te vergroten en om je loopbaan vooruit te brengen. Je gaat het uit de weg om vaardigheden aan te leren, nieuwe taken onder de knie te krijgen en om verantwoordelijkheden op je te nemen.

Het kan lijken dat je je werk goed aanpakt, maar dat je toch dingen vermijdt. Je stelt dingen uit, je wordt afgeleid, je doet je werk net niet goed genoeg, of je pakt de taken niet goed aan. Dat zijn allemaal vormen van zelfsabotage.
Je voelt je depressief over je mislukkingen en je hebt geen hoop op verandering.


Bronnen van mislukken

De valkuil van het mislukken kan samengaan met andere valkuilen, zoals die van extreem hoge eisen, emotionele verwaarlozing, afhankelijkheid, minderwaardigheid, misbruik, of veeleisendheid.

  • Een van je ouders (vaak je vader) had veel kritiek op je schoolprestaties, je prestaties op het gebied van sport en dergelijke. Hij of zij noemde je vaak stom, achterlijk, debiel, een oen, een mislukkeling, enzovoort. Hij/zij heeft je misschien misbruikt. (Je valkuil kan ook samengaan met minderwaardigheid of wantrouwen en misbruik.)
  • Een van je ouders (of allebei) was erg succesvol en je ging geloven dat je nooit zou kunnen voldoen aan zijn of haar normen. Je hebt het dus opgegeven. (Je valkuil kan gerelateerd zijn aan extreem hoge eisen)
  • Je had het gevoel dat het een van je ouders (of beiden) niet kon schelen of je slaagde, of nog erger, dat deze zich erdoor bedreigd voelde. Het kan dat hij of zij met je concurreerde, of dat hij of zij bang was dat hij of zij de band met je zou kwijt raken als je te succesvol zou zijn. (Je valkuil kan verbonden zijn met emotionele verwaarlozing of afhankelijkheid)
  • Je was minder goed dan andere kinderen op school en in sport en je voelde je inferieur. Je had misschien een leerprobleem, een slecht concentratie- of coördinatievermogen. Daarna ben je ermee opgehouden om verdere vernedering uit de weg te gaan. (Dit kan verbonden zijn met sociaal isolement)
  • Je werd vergeleken met je broers en zussen. Die deden altijd alles beter. Je ging geloven dat je nooit hun niveau zou kunnen halen. Dus probeerde je het niet langer.
  • Je kwam uit een ander land, je ouders waren immigranten of je familie was armer of minder goed opgeleid dan die van je klasgenoten. Je voelde je minder dan je vrienden en je had het gevoel dat je nooit even goed zou kunnen worden.
  • Je ouders stelden onvoldoende grenzen. Je leerde geen zelfdiscipline en verantwoordelijkheid. Daarom maakte je je huiswerk vaak niet en maakte je je geen studievaardigheden eigen. Dit leidde uiteindelijk tot mislukking. (Je valkuil kan verbonden zijn met veeleisendheid).
  • Een van je ouders was zelf een mislukkeling.

De valkuilen van het mislukken

De valkuil van het mislukken houdt zichzelf op zo'n manier in stand dat werken een ramp voor je wordt. De verwachting dat je zult mislukken wordt een self-fulfilling prophecy. De manieren waarop je zelf kan saboteren en jezelf ervan verzekeren een mislukkeling te blijven:
  • Je neemt niet de stappen die nodig zijn om de juiste vaardigheden te verkrijgen waardoor je succesvol kunt worden (zoals opleidingen afmaken, laatste ontwikkelingen in je vakgebied bijhouden, in de leer gaan bij een expert). Je laat alles versloffen of houdt mensen voor de gek.
  • Je kiest een loopbaan onder je niveau (je hebt bijvoorbeeld je studie aan de universiteit afgemaakt, je hebt een wiskundeknobbel en je bent nu taxichauffeur).
  • Je doet niet wat er nodig is om promotie te maken in het door jou gekozen vakgebied. Je gaat te weinig vooruit (je hebt bijvoorbeeld promotiemogelijkheden laten schieten, of je hebt er niet naar gevraagd; je promoot jezelf niet; je maakt jezelf niet bekend bij de mensen die van belang zijn; je blijft in een veilige, maar doodlopende baan vastzitten).
  • Je kunt het niet verdragen voor anderen te werken of te werken op een beginnersniveau. Dus eindig je aan de zijlijn van je vakgebied, omdat je er niet in slaagt op te klimmen. (Denk aan de overlap met veeleisendheid en extreme aanpassing).
  • Je neemt wel banen aan, maar je wordt steeds weer ontslagen omdat je te laat komt, dingen voor je uitschuift of omdat je het slecht doet, geen goede houding hebt, enzovoort.
  • Je kunt niet kiezen voor één loopbaan, je zwerft van de ene baan naar de andere, zodat je nooit ergens expertise in ontwikkelt. Je bent een generalist in een wereld waarin specialisten worden gevraagd. Daarom kom je op geen enkel gebied echt vooruit.
  • Je hebt een loopbaan gekozen waarin het heel moeilijk is om succes te hebben, en je weet niet op welk moment je het moet opgeven (zoals muziek, acteren, beroepssport).
  • Je bent zó bang om initiatief te ontplooien of om zelf beslissingen te nemen in je werk, dat je nooit een meer verantwoordelijke positie krijgt aangeboden.
  • Je hebt het gevoel dat je in wezen stom bent of geen talent hebt, terwijl je wel degelijk anders hebt laten zien.
  • Je onderschat je capaciteiten en prestaties en je overdrijft je zwakheden en je fouten. Uiteindelijk voel je je een mislukkeling, hoewel je even succesvol bent als je leeftijdgenoten.
  • Je hebt succesvolle mensen gekozen als partner of als vrienden. Je teert op hun succes, terwijl je zelf weinig presteert.
  • Je probeert je gebrek aan prestaties of competentie te compenseren door je te richten op andere kwaliteiten (zoals bijvoorbeeld je uiterlijk, je charmes, je jeugdigheid, je opofferingsgezindheid), maar onderhuids voel je je nog steeds een mislukkeling.
  • Je geeft jezelf over aan fantasieën en dagdromen over hoe goed je zou presteren in een andere wereld of in een ander beroep.
  • Je verwijt je meerderen of je ouders voortdurend dat ze je niet de kansen geven die je verdient, en vermijdt daarmee zelf de nodige stappen te nemen.
Elk van deze patronen komt neer op vermijden: je vermijdt om de stappen te nemen die nodig zijn om vooruit te komen. Uitblinken op andere terreinen is een van de manieren om de valkuil te compenseren. Deze compensaties zijn echter kwetsbaar. Ze storten gemakkelijk in elkaar en maken dan weer plaats voor het gevoel van mislukking.


Bron: YOUNG, J.E. & J.S. KLOSKO, Leven in je leven. Leer de valkuilen in je leven herkennen.

10 reacties:

Unknown zei

Poeh! Wat een confronterende lijst. This is me.

Minervaria zei

Klopt, een hele dobber en allesbehalve leuk.
In het boek (zie verwijzing onderaan) staat echter ook hoe je het kan veranderen als je dat wil. Kan ik je echt aanbevelen!
Succes!

Anoniem zei

Ik moest zo hard huilen toen ik dit las. Dit ben ik. Het was een enorme harde klap, sommige dingen heb je zelf niet eens door...maar het grappige is, dat ik ook altijd denk dat dit soort boeken nooit helpen...maar als het echt niet werkt, hoe weten deze mensen dan mij zo goed te beschrijven?

Heb jij er veel aan gehad?

Minervaria zei

Dag anoniem,

het boek YOUNG, J.E. & J.S. KLOSKO, Leven in je leven. Leer de valkuilen in je leven herkennen. is echt de moeite waard. In dit boek staat hoe je er iets kan aan veranderen. Niet eenvoudig, wel effectief volgens mij.
Sterkte en succes!

Anoniem zei

40, kinderwens, geen kind, geen baan, geen partner, universitair geschoold. De derde opleiding. Op het laatste onderdeel gezakt. 11 jaar solliciteren. Mislukt.

Anoniem zei

Ik vind de valkuil van de mislukking wel heer overdreven beschreven. Alsof iemand echt mislukt kan zijn in zijn of haar werk. Het maakbare individu staat zo wel heel erg centraal. Ikzelf heb deze valkuil ook en ergens voelt het wel logisch van wat er wordt beschreven, maar op deze manier wordt er wel heel veel waarde aan een opleiding, baan e.d. toegekend.

Minervaria zei

Toch is het voor een aantal mensen bittere realiteit. Het gaat minder over of iemand objectief mislukt is, maar hoe hij/zij zich voelt. Je kunt wel zeggen dat een partner, opleiding of baan ... overgewaardeerd zijn, maar dat is toch hoe iemand in onze maatschappij gedefinieerd wordt. En het is niet zo makkelijk om daar afstand van te nemen als al je vrienden daar wel in slagen en jij niet.

Anoniem zei

Is het boek nog actueel 10 jaar verder? Ik ben wel geïnteresseerd, ben enorm mislukt naar mijn idee. Voelt als een grote gemiste kans. Maar bijna 40 en heb nog altijd een beetje hoop....

Minervaria zei

Voor zover ik weet zijn die inzichten nog altijd actueel. Ze vinden hun toepassing in de schematherapie (https://ccgt.nl/schematherapie.htm), een vorm van cognitieve therapie die voor een aantal mensen echt werkt. Als u een therapeut zoekt in Vlaanderen kunt u wellicht terecht op: https://schematherapievlaanderen.be/schematherapie/. Daar staat wel geen lijst met therapeuten, maar men zal u heel zeker kunnen helpen.

Succes!

Anoniem zei

Ik voel me ook vaak mislukt heb maar VMBO gedaan en nu een kut baan met laag salaris en veel denken over hoe het zou moeten zijn met een goed betaalde baan van 50.000 per jaar bruto raak er gefrustreerd van.

Design by The Blogger Templates

Design by The Blogger Templates